AP68 Dohainik, A636 Peajerik EZ eta AP8 Peajerik EZ bidesariaren aurkako plataformek gogor kritikatu dituzte euskal aldundiak erkidegoko autopistetan bidesariak kobratzen dutelako Ap1 eta Ap8ak Estatuko balorazio txarrena jaso ondoren. Izan ere, bi autobide horiek Estatuko balorazio txarrena dute OCU Kontsumitzaileen eta Erabiltzaile Autonomoen Erakunde Independentearen azterlan batean. Inkesta egin dute errepide horiek hobekien ezagutzen dituztenekin, hau da, erabiltzaile gidariei galdetu diete balorazioa egiteko
Bizkaiko, Gipuzkoako eta Arabako aldundiek kudeatzen dituzte, AP8 eta AP1a, hain juxtu, ikerketa horretan Estatuko balorazio txarrena jaso duten autopistak. Inkestan ez da AP68 erkidegoko hirugarren autobide garrantzitsuenari buruzko daturik jaso, seguruenik gutxik erabiltzen dutenez ez dutelako erantzunik izan. Europako autobide garestiena izanik, Kilometroko gehiegizko prezioak eragiten du gidari gehienek autobidea saihestea eta, beraz, gabeziak ez baloratzea.
Bilbo eta Irun lotzen dituen AP8 autobideari dagokionez, trazadura kaskarra, bihurgune oso itxiak eta abiadura-muga etengabeak aipatzen dituzte erabiltzaileek, eta horiek ia ibilbide osoan orduko 100 km-tik behera ibiltzera behartzen dutela gehitu, kexa batzuk bakarrik aipatzearren. Ezaugarri horiek guztiak ez dagozkie peaje garestiak dituzten autobideei. Kritika zorrotzak egin dituzte, Gipuzkoako Foru Aldundiak kudeatzen duen tartean, gehiegizko erabilera dagoelako, baita zirkulazioa moteltzen duten etengabeko bide-lanak ere. Azken batean, azpiegitura hori gaur egun autobiatzat ere hartu behar ez litzatekeen arren, aldundiek diru-iturri eta negozio gisa mantentzen dutelako, gainera.
Erletxeen eta Zarautzen artean soilik, AP8 autobideak 128 bihurgune ditu, eta, horren ondorioz, azken zazpi urteetan 600 istripu inguru izan dira bide horretan, eta 2015etik 16 pertsona hil dira istripuetan, gehienak errepidearen gabeziek eragindakoak. AP8 autobide amortizatuaren kasuan (2003. urtetik liberatuta egon behar zuen, joan den mendeko hirurogeita hamarreko hamarkadan eraiki baitzen), esan daiteke ez dituela betetzen ordainpeko autobide bati gaur egun eskatuko litzaizkiokeen baldintzak.
Gasteiz eta Irun arteko AP1 bidesari handiko beste autobideari dagokionez, Euskal Autonomia Erkidegoa egituratu beharko luke, baina, inkestatutako pertsonek sarbideen diseinu kaskarra, etengabeko obrak eta atseden-gunerik eza kritikatu dituzte.
Bidesaria daukaten autobide horien akatsik latzenak azterlan independente batek agerian utzi eta argitaratu ditu. Aldiz, aldundiek eurek zergadunen diruarekin ordainduta egindako inkestetan, inoiz ez da gabezia nabarmen horietako bakar bat ere agertzen. Beraz, autokonplazentziarako eta, bide batez, herritarrak engainatzeko enkargatu eta antolatuak daude.
Azpiegitura horiek doakoak izan behar dutela diote behin eta berriro bidesarien aurkako plataformek: izan ere, bidesaria herritarren poltsikoak husteko ekimena baino ez da, bestela ere nahikoa zerga ordaintzen dituzte herritarrek beren ibilgailuak edukitzeagatik. Baina Foru Aldundiek eutsi egiten diete, lagun politikoak hor kokatu eta, bide batez, EAEko inflazioa handitu: Erkidegoan bizi garen guztioi eragiten digute beharrezkoak ez diren bidesari horiek kostu handiak eta ondorioek.
